Het kernhout is goud-, roest- of purperbruin van kleur met meestal een bruinrode gloed. Het steekt duidelijk af tegen het 30-60 mm brede spint dat in verse toestand lichtgrijs van kleur is en na blootstelling aan het daglicht licht roodbruin van kleur wordt. Vooral op het kwartierse vlak vertoont het hout vaak een streeptekening, terwijl op het dosse gezaagde hout meestal een vrij duidelijke vlamtekening zichtbaar is die door parenchymbandjes wordt veroorzaakt. Glad geschaafd en eventueel geschuurd, heeft basralocus van nature een vrij hoge glans. Etagebouw van de stralen op het tangentiale vlak is vaak duidelijk waarneembaar. Het kernhout is zeer duurzaam en is dan ook zeer goed tegen schimmel- en insectenaantasting bestand. Door de combinatie van inhoudsstoffen en de aanwezigheid van microscopisch kleine kiezellichaampjes in het hout (0,5-2,5%) is basralocus gewoonlijk (afhankelijk van het kiezelgehalte dat echter meestal hoog genoeg is) bestand tegen paalwormaantasting in een gematigd klimaat. In de waterbouw, vooral in zeewater, wordt hiervan dankbaar gebruik gemaakt. De donkere soorten basralocus bevatten over het algemeen meer kiezel in het weefsel. Basralocus is bestand tegen aantasting door zuren.